กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ใกล้ภูเขาสูงชัน มีอัศวินหนุ่มชื่อว่าอัศวินกระปุกครีม อัศวินกระปุกครีมอาศัยอยู่กับภรรยาแสนสวยในบ้านเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น แต่หมู่บ้านนี้มีเงามืดที่ปกคลุมไปทั่ว เพราะมีข่าวลือเรื่องทศกัณฑ์ที่อาศัยอยู่บนยอดภูเขา มันออกมาทำลายหมู่บ้านและขโมยอาหารจากชาวบ้านเป็นระยะ ๆ ทุกครั้งที่มันปรากฏตัว ทุกคนต่างหวาดกลัวและหลบซ่อนตัวอยู่ในบ้านของตน

วันหนึ่ง อัศวินกระปุกครีมได้รับคำสั่งจากภรรยาแสนสวยให้ไปขายแกะตัวสุดท้ายที่ตลาด เพื่อหาเงินมาซื้ออาหาร เมื่อเขาเดินทางไปถึงตลาด อัศวินกระปุกครีมได้พบกับชายแปลกหน้าผู้หนึ่ง ชายคนนั้นเสนอให้อัศวินกระปุกครีมแลกแกะกับทานตะวันวิเศษห้าดอก อัศวินกระปุกครีมตกลงโดยไม่รู้ว่าชะตากรรมของเขากำลังจะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

เมื่อกลับถึงบ้าน ภรรยาแสนสวยของอัศวินกระปุกครีมโกรธมากที่เขาแลกแกะกับทานตะวันไร้ค่า แต่ในคืนนั้นเอง ทานตะวันวิเศษเหล่านั้นได้งอกงามเติบโตขึ้นเป็นต้นทานตะวันที่สูงขึ้นไปจนถึงท้องฟ้า อัศวินกระปุกครีมตื่นเต้นมากและตัดสินใจปีนต้นทานตะวันนั้นขึ้นไป

หลังจากปีนขึ้นไปเป็นเวลาหลายชั่วโมง อัศวินกระปุกครีมพบว่าตัวเองอยู่ในดินแดนลึกลับบนยอดเมฆ ดินแดนนี้เป็นที่อยู่ของทศกัณฑ์ที่น่ากลัว แต่เขาไม่หวาดกลัว เขาเดินทางเข้าไปในปราสาทของทศกัณฑ์ที่ใหญ่โตและน่าหวาดเสียว

เมื่อเข้าไปในปราสาท อัศวินกระปุกครีมพบว่ามีห้องมากมายที่เต็มไปด้วยสมบัติอันมหาศาล เขาตัดสินใจสำรวจห้องต่าง ๆ เพื่อหาสมบัติที่สำคัญที่สุด ก่อนที่เขาจะเจอสิ่งที่เขาตามหา เขาต้องหลบหลีกกับดักและปริศนาที่ซับซ้อนที่ทศกัณฑ์ได้วางไว้เพื่อป้องกันขโมย

ห้องแรกที่เขาเข้าพบคือห้องที่เต็มไปด้วยเหรียญทองและอัญมณี แต่เขาไม่กล้าขโมยทั้งหมดเพราะรู้ว่ามันจะหนักเกินไปที่จะขนลงจากต้นทานตะวัน เขาจึงเก็บเหรียญทองมาเพียงไม่กี่เหรียญเป็นหลักฐานว่าเขาเคยเข้ามาถึงที่นี่

ห้องต่อไปเป็นห้องที่มีมังกรวิเศษซึ่งสามารถพ่นไฟเป็นทองคำได้ทุกวัน มังกรนี้เป็นมังกรขนาดเล็กที่มีเกล็ดสีทองและตาสีมรกต เขารู้ว่ามังกรนี้จะช่วยให้เขาและภรรยาแสนสวยมีชีวิตที่ดีขึ้นอย่างยั่งยืน เขาจึงค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับมังกรโดยที่ไม่ให้มันตกใจ

ขณะที่อัศวินกระปุกครีมกำลังจะออกจากห้อง เขาได้ยินเสียงเพลงที่ไพเราะมาจากห้องถัดไป เขาเดินตามเสียงเพลงนั้นไปและพบพิณวิเศษที่สามารถเล่นเพลงได้ด้วยตัวเอง เขารู้ว่าพิณนี้จะเป็นสมบัติที่มีค่ามาก เขาจึงตัดสินใจนำพิณนี้ติดตัวไปด้วย

เมื่ออัศวินกระปุกครีมเก็บสมบัติที่ต้องการครบแล้ว เขาเตรียมตัวที่จะหนีออกจากปราสาท แต่ขณะที่เขากำลังจะออกจากปราสาท ทศกัณฑ์ก็กลับมาถึงบ้าน มันได้กลิ่นของมนุษย์และตะโกนเสียงดัง "ข้ารู้สึกถึงกลิ่นของเลือดมนุษย์!"

อัศวินกระปุกครีมรีบซ่อนตัวอยู่หลังตู้ใหญ่ในห้อง แต่ใจเขาเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว ทศกัณฑ์เดินเข้ามาในห้องและตรวจสอบทุกซอกทุกมุม แต่โชคดีที่มันไม่พบเขา

เมื่อทศกัณฑ์กินอาหารและหลับไป อัศวินกระปุกครีมรีบออกจากที่ซ่อนและพยายามหนีออกจากปราสาทอย่างรวดเร็ว แต่พิณวิเศษเกิดเล่นเพลงขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เสียงเพลงทำให้ทศกัณฑ์ตื่นขึ้นและเห็นอัศวินกระปุกครีมกำลังหนี มันโกรธมากและวิ่งตามเขาไปจนถึงต้นทานตะวัน

อัศวินกระปุกครีมปีนลงมาต้นทานตะวันอย่างรวดเร็ว แต่ทศกัณฑ์ก็ตามมาติด ๆ เมื่ออัศวินกระปุกครีมลงมาถึงพื้น เขารีบวิ่งไปหาดาบเอสคาลิเบอร์และตัดต้นทานตะวันลง ทศกัณฑ์ตกลงมาพร้อมกับต้นทานตะวันและชนพื้นดินเสียงดังสนั่น ทศกัณฑ์ถูกทำลายและไม่สามารถทำร้ายหมู่บ้านได้อีกต่อไป

หมู่บ้านของอัศวินกระปุกครีมกลับมามีความสงบสุขอีกครั้ง ชาวบ้านทุกคนต่างขอบคุณอัศวินกระปุกครีมที่กล้าหาญและช่วยปกป้องพวกเขาจากทศกัณฑ์ร้าย จากนั้นอัศวินกระปุกครีมและภรรยาแสนสวยก็ใช้สมบัติที่ได้มาทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น และทุกคนก็อยู่กันอย่างมีความสุขตลอดไป

ในวันต่อมา ชาวบ้านได้จัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองเพื่อเป็นเกียรติแก่อัศวินกระปุกครีม มีการร้องเพลงและเต้นรำรอบกองไฟ มังกรวิเศษพ่นไฟเป็นทองคำให้กับชาวบ้านแต่ละวัน พิณวิเศษเล่นเพลงที่งดงามเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับทุกคน

แต่ในขณะที่หมู่บ้านกำลังสนุกสนาน อัศวินกระปุกครีมไม่ลืมการผจญภัยของเขา เขารู้ว่ามีความลับและสมบัติอีกมากมายในโลกที่ยังไม่ได้ค้นพบ และเขาต้องการใช้ชีวิตที่เหลือของเขาในการสำรวจและปกป้องผู้คนจากอันตรายที่อาจเกิดขึ้น

ด้วยดาบเอสคาลิเบอร์ในมือและใจที่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ อัศวินกระปุกครีมได้ออกเดินทางอีกครั้ง ทิ้งหมู่บ้านที่เขารักไว้เบื้องหลัง แต่สัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมเยียนเมื่อภารกิจของเขาสิ้นสุดลง

เรื่องราวของอัศวินกระปุกครีมและทศกัณฑ์จึงเป็นตำนานที่ชาวบ้านจะเล่าให้ลูกหลานฟังต่อไป เพื่อเป็นการระลึกถึงความกล้าหาญและการผจญภัยอันน่าตื่นเต้นที่ไม่มีวันลืมเลือน